eten, jagen en giraffenpoep
Door: john
Blijf op de hoogte en volg John
25 Juli 2015 | Zuid-Afrika, Hazyview
Dag 5: eten, jagen en giraffenpoep
Het schema is strak in Kapama. Half 6 wake-up call, 6 uur koffie met croissant, half 7 in de auto en onderweg. Adolph en Freeman (A&F) tonen zich wederom kundige rangers. Om onze big-five te completeren vroegen wij om de leeuw en het luipaard. De leeuw werd deze drive ingelost. Een grote leeuwin kwam op ons pad. Wat een imposant beest is het toch. Ik merk dat het adrenaline in me vrij maak en hoop zo dat dat bij de leeuw niet het geval is. Op minder dan een meter van de auto liep ze rustig door. One down, one-to-go! Kapama blijkt een zeer rijk gesorteerde fauna te hebben en we komen dan ook van alles tegen. Bijzonder was een stel giraffen die bonje hadden. Ze gebruiken hun nek en kop dan als zwaaiende armen. Een soort slow motion om te zien maar de klappen klinken behoorlijk dof. Het luipaard liet zich niet zien. Rond kwart over negen weer terug naar het kamp, want om half tien moeten we weer aan het ontbijt. In de traditie van Kapama is dat ook weer uiterst uitgebreid en heel lekker. Groot was onze teleurstelling toen we hoorden dat op de plek waar we die vechtende giraffen hebben staan bekijken even later maar liefst 3 luipaarden zich aan een andere groep toonden. Ware verontwaardiging en enige jaloezie bij het zien van de foto's was er bij sommigen onder ons. Dat we niet even over de radio gewaarschuwd zijn. Ook A&F vonden dat niet 'comme il faut'.
Na het ontbijt wat rustig aan. Hugo werkt hard aan zijn scriptie en probeert zijn begeleidster te overreden hem uitstel te verlenen aan de hand van de eerste 3 hoofdstukken, die hij hier afrondde.
Om 1 uur aan de lunch, overbodig te zeggen hoe die er uitzag en smaakte en om half vier weer aan de high-tea.
De avondsafari bracht ons onder veel meer een skelet van een giraffe. Te interessant om niet even uit de auto te gaan. A&F achtten dat verantwoord en het leverde veel leuke plaatjes op. Zware botten trouwens. Het was wel even schrikken dat we een paar minuten nadat we weer in de auto waren geklommen een groep van 5 leeuwinnen tegenkwamen. Ik zal niet zeggen dat ze er hongerig uitzien, maar dat zegt niets. Onze kennis over dieren neemt exponentieel toe en zo weten we dat een leeuw ca 85% van de dag slaapt, ongeveer 1x per week eet, maar ook dat wanneer er een hapje op een presenteerblaadje langskomt, 2x in de week geen enkel probleem is. Ik neem aan dat wij een dergelijk lekker hapje zouden zijn geweest! Uiteraard werd ook de bar weer opgetuigd en konden we weer volop foto's maken van de ondergaande zon. We speelden ook een oud Afrikaans kinderspel; giraffenpoep spugen. Een drol van een giraffe ziet er uit als een dropbal, met een doorsnee van ongeveer 1,5 cm. Je neemt die in je mond en probeert hem zo ver mogelijk weg te spuwen. Ongeloof maakte zich meester van ons, werden hier onwetende Europese stadsmensen in de maling genomen? Hoe dan ook, toen Adolph als eerste zijn drol had weg gespuwd, gingen we vol de competitie aan. De wedstrijd werd door Nien ruimschoots gewonnen. Gelukkig was er voldoende drank om onze mond te spoelen.
Na terugkomst een fantastische drie gangen maaltijd en daarna naar de lodges en naar bed. Om half 6 was de wake-up call weer te verwachten. Nog maar 1 safari hier helaas. We hebben Kapama en de mensen die er werken in heel korte tijd in ons hart gesloten. Wat een vakantieoord!
De ochtendsafari, na de koffie en croissants van 6 uur, was gericht op een treffen met de luipaard. A&F gingen er echt voor. We kwamen helaas niet verder dan een achterpoot van een impala, die door Freeman ergens uit de bush werd getoverd. Een dag of 2 geleden was deze impala ten prooi gevallen aan een luipaard. De teleurstelling was overigens heel gemakkelijk weg te spoelen met een groep van 7 leeuwen, waaronder jong volwassen mannen met een begin van hun imposante manen. De afsluiter was een grote groep olifanten, groot en klein. De eenvoud waarmee ze halve bomen afbreken en in hun mond stoppen geeft hun ongelooflijke kracht aan.
Na het ontbijt de koffers inpakken en vertrekken. Onze auto bleek een lekke achterband te hebben. Iets wat we al vermoedden, maar wat we met een keer flink opblazen twee dagen eerder voor ons uit hadden geschoven. A&F sprongen er in de traditie van Kapama op af en twintig minuten later reden we met de reserveband begonnen we aan het vervolg van onze reis.
Vandaag rijden we een stuk van de Panoramaroute door de Drakensbergen. Ook dat levert weer mooie verhalen op, maar die komen een volgende keer.
Het schema is strak in Kapama. Half 6 wake-up call, 6 uur koffie met croissant, half 7 in de auto en onderweg. Adolph en Freeman (A&F) tonen zich wederom kundige rangers. Om onze big-five te completeren vroegen wij om de leeuw en het luipaard. De leeuw werd deze drive ingelost. Een grote leeuwin kwam op ons pad. Wat een imposant beest is het toch. Ik merk dat het adrenaline in me vrij maak en hoop zo dat dat bij de leeuw niet het geval is. Op minder dan een meter van de auto liep ze rustig door. One down, one-to-go! Kapama blijkt een zeer rijk gesorteerde fauna te hebben en we komen dan ook van alles tegen. Bijzonder was een stel giraffen die bonje hadden. Ze gebruiken hun nek en kop dan als zwaaiende armen. Een soort slow motion om te zien maar de klappen klinken behoorlijk dof. Het luipaard liet zich niet zien. Rond kwart over negen weer terug naar het kamp, want om half tien moeten we weer aan het ontbijt. In de traditie van Kapama is dat ook weer uiterst uitgebreid en heel lekker. Groot was onze teleurstelling toen we hoorden dat op de plek waar we die vechtende giraffen hebben staan bekijken even later maar liefst 3 luipaarden zich aan een andere groep toonden. Ware verontwaardiging en enige jaloezie bij het zien van de foto's was er bij sommigen onder ons. Dat we niet even over de radio gewaarschuwd zijn. Ook A&F vonden dat niet 'comme il faut'.
Na het ontbijt wat rustig aan. Hugo werkt hard aan zijn scriptie en probeert zijn begeleidster te overreden hem uitstel te verlenen aan de hand van de eerste 3 hoofdstukken, die hij hier afrondde.
Om 1 uur aan de lunch, overbodig te zeggen hoe die er uitzag en smaakte en om half vier weer aan de high-tea.
De avondsafari bracht ons onder veel meer een skelet van een giraffe. Te interessant om niet even uit de auto te gaan. A&F achtten dat verantwoord en het leverde veel leuke plaatjes op. Zware botten trouwens. Het was wel even schrikken dat we een paar minuten nadat we weer in de auto waren geklommen een groep van 5 leeuwinnen tegenkwamen. Ik zal niet zeggen dat ze er hongerig uitzien, maar dat zegt niets. Onze kennis over dieren neemt exponentieel toe en zo weten we dat een leeuw ca 85% van de dag slaapt, ongeveer 1x per week eet, maar ook dat wanneer er een hapje op een presenteerblaadje langskomt, 2x in de week geen enkel probleem is. Ik neem aan dat wij een dergelijk lekker hapje zouden zijn geweest! Uiteraard werd ook de bar weer opgetuigd en konden we weer volop foto's maken van de ondergaande zon. We speelden ook een oud Afrikaans kinderspel; giraffenpoep spugen. Een drol van een giraffe ziet er uit als een dropbal, met een doorsnee van ongeveer 1,5 cm. Je neemt die in je mond en probeert hem zo ver mogelijk weg te spuwen. Ongeloof maakte zich meester van ons, werden hier onwetende Europese stadsmensen in de maling genomen? Hoe dan ook, toen Adolph als eerste zijn drol had weg gespuwd, gingen we vol de competitie aan. De wedstrijd werd door Nien ruimschoots gewonnen. Gelukkig was er voldoende drank om onze mond te spoelen.
Na terugkomst een fantastische drie gangen maaltijd en daarna naar de lodges en naar bed. Om half 6 was de wake-up call weer te verwachten. Nog maar 1 safari hier helaas. We hebben Kapama en de mensen die er werken in heel korte tijd in ons hart gesloten. Wat een vakantieoord!
De ochtendsafari, na de koffie en croissants van 6 uur, was gericht op een treffen met de luipaard. A&F gingen er echt voor. We kwamen helaas niet verder dan een achterpoot van een impala, die door Freeman ergens uit de bush werd getoverd. Een dag of 2 geleden was deze impala ten prooi gevallen aan een luipaard. De teleurstelling was overigens heel gemakkelijk weg te spoelen met een groep van 7 leeuwen, waaronder jong volwassen mannen met een begin van hun imposante manen. De afsluiter was een grote groep olifanten, groot en klein. De eenvoud waarmee ze halve bomen afbreken en in hun mond stoppen geeft hun ongelooflijke kracht aan.
Na het ontbijt de koffers inpakken en vertrekken. Onze auto bleek een lekke achterband te hebben. Iets wat we al vermoedden, maar wat we met een keer flink opblazen twee dagen eerder voor ons uit hadden geschoven. A&F sprongen er in de traditie van Kapama op af en twintig minuten later reden we met de reserveband begonnen we aan het vervolg van onze reis.
Vandaag rijden we een stuk van de Panoramaroute door de Drakensbergen. Ook dat levert weer mooie verhalen op, maar die komen een volgende keer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
